Beschrijving van de GR10 in de Pyreneeën
De Franse Pyreneeën zijn ongeveer 430 kilometer breed en bestaan uit de Atlantische Pyreneeën, de Pyrenees Centrales, de Pyrenees Ariegeoises en de Pyrenees Orientales.
De Atlantische Pyreneeën bestaan uit het Pays Basque, en de Bearn. Het stuk GR10 wat hier doorheenloopt is ca. 260 kilometer en begint in Hendaye en eindigt in Arrens.
Het deel GR10 wat door de Pyrenees Centrales (Hautes Pyrenees en Haut Garonne) loopt begint in Arrens en eindigt in Fos. Het trajekt is ongeveer 220 kilometer lang.
De Pyrenees-Ariegeoise, of wel Ariege, behoort tot het domein van de Bergtoppers en de GR10 start in Fos en eindigt in Merens Les Vals. Het trajekt is ongeveer 225 kilometer lang.
Vanaf 2007 bieden we ondersteuning van Melles tot aan Goulier. Je kunt hierbij denken aan bagagevervoer gecombineerd met het regelen van accommodaties. Tevens bieden we 2 GR10 trektochten aan, de Tour de Pays Foix en de Tour de Couserans, waarbij we het bagagevervoer verzorgen en de accommodaties vastleggen. Tevens lopen we ieder jaar het GR10 stuk van Luchon naar Merens les Vals om te checken of er iets veranderd is.
Het laatste stuk, de Pyrenees Orientales, grenst aan de Middellandse zee en het GR10 traject is ca. 210 kilometer lang. Je start in Merens les Vals en je eindigt in Banyuls sur Mer.
Hieronder een beschrijving van de etappes zoals je ze zou kunnen lopen. We beginnen in het westen en lopen naar het oosten. Uiteraard mag iedereen gebruik maken van de beschrijvingen, maar je kunt je reis plannen in samenwerking met Bergtoppers.
Atlantische Pyreneeën
Dit is gelopen in mei 2006 door mij alleen en in october 2013 samen met Luc
Van Hendaye (10 meter) naar Olhette (65 meter)
Gisteren zijn we al aangekomen in Hendaye en hebben toen het stukje van de kust richting het hotel gelopen, zodat we dat vandaag niet meer hoeven te doen. We hadden meteen een duik in de Atlantische oceaan genomen want het water was nog heerlijk in oktober. En een plattegrond ophegaald bij het VVV zodat het een stuk makkelijker is om de GR10 te vinden.
Het officiele beginpunt is het casino van Hendaye, vandaar loop je via diverse kleine straatjes Hendaye uit voor het begin van het grote GR10 avontuur. In Hendaye begint ook de HRP (Haut Route Pyrenees) maar dat is misschien iets voor later?
We hadden vanmorgen een vroeg ontbijt zodat we om kwart over 8 konden vertrekken. We hadden de bus in de buurt van het hotel geparkeerd. Na ruim een uur gelopen te hebben waren we buiten Hendaye en liepen we via een tunnel onder de tolweg door. Via een heuvelachtig terrein vervolg je de GR10.
Na ca. 2.5 uur lopen, in Briatou, kom je een bordje tegen met Olhette 4 uur 15.
Weer een paar uur later kom je bij Col d’ibardin op 317 meter, dit is al weer je derde col voor vandaag. Indien je de GR10 helemaal gaat doen dan zullen er nog velen volgen. Bij de col is ook een bar/restaurant en een winkel. Je kunt hier voor Spaanse prijzen koffie en ice tea drinken.
Vanaf hier is het nog 2h15 naar Olhette.
In Olhette is onder meer een gite waar je kunt overnachten. Er wordt geen avondeten gemaakt, maar je kunt wel de keuken gebruiken om te koken. De volgende dag kun je ontbijten bij de beheerder.
Van Olhette (65 meter) naar Ainho (120 meter)
We hadden weer om kwart over 7 een ontbijt bij de beheerder in huis. Er waren een heleboel spulletjes in de ontbijtkamer die zeer interessant waren. Het ontbijt zelf was ok, niet geweldig, maar voor Franse begrippen goed. Rond kwart over 8 vertrokken we uit Olhette.
We staken het stroompje over en begonnen weer met een klim.
Ook vandaag kwamen we weer veel locals tegen die snel naar boven liepen. Waarschijnlijk is dat een nationale sport om ze snel mogelijk boven te zijn. Na een paar uur klimmen kom je uit bij les 3 fontaines. Hierbij ligt een cabane waar je kunt overnachten, vlak bij een riviertje.
Vervolgens daal je af richting Sare en na 10 minuten steek je een spoort over. Dit is een tandradbaan waar een treintje overheen rijdt van Sare naar la Rhune, de top met mast die je al veelvuldig hebt gezien. Vooral in de zomer kan het hier druk zijn. Na een tijdje bereik je Sare waar veel winkels zijn inclusief een hotel en restaurant. Sare staat bekend als 1 van de mooiste plaatsjes in het Baskenland. Je kunt er onder meer geld trekken en je komt er ook de GR8 tegen.
Na Sare loop je veelvuldig op asfalt wat minder interessant is. Uiteindelijk kom je uit in Ainho, ook een mooi plaatsje. Hier overnacht je in een comfortabel hotel met yacuzi en sauna, een welkome onderbreking. In Ainho zijn meerdere restaurants waar je savonds kunt eten.
Een andere mogelijkheid is om brood te kopen in 1 van de winkeltjes met beleg en dit savonds op te eten in de kroeg tegenover het hotel.
Van Ainho (120 meter) naar Bidarry (70 meter)
We hadden vanmorgen een uitgebreid ontbijt met onder meer lekkere yoghurt. We kregen zelfs kaas en jambon mee voor de picnic! We vertrokken om 9 uur nadat wij nog even bij de oudere versie van Annie langs gegaan waren om haar te bedanken. Gisteravond hadden we immers bij haar kroeg brood met beleg gegeten en een glaasje wijn.
Het GR10 pad ging weer omhoog en al snel kwamen we langs de 3 kruizen, weer maakte ze indruk op mij. Luc vond het niets bijzonders omdat het toch niet echt was. Daarna weer door geklommen en op hoogte gelopen. Vanaf de chapelle naar Col des Veaux is het ca. anderhalf uur. Voordat je deze col bereikt passeer je nog Ferme Esteben. Er staat niet meer aangegeven dat het een gite is en het is niet erg uitnodigend maar laat je daar niet door tegenhouden. Men is vriendelijk en je kunt er nog steeds overnachten voor een vriendelijke prijs.
Vandaag stond er heel veel wind, volgens mij wel windkracht 7 a 8, het was te doen maar je moest wel opletten dat je niet omver geblazen werd.
Vandaag ook weer veel asfalt maar ook een echte bergafdaling. Als je er bijna bent moet je volgens de bordjes weer omhoog. Dit moet je ook doen, anders kom je beneden in het dorp uit wat in 2-en is gehakt. En uiteraard vind je boven de kerk/gite/hotel/camping…… en wat winkels.
Toen wij aankwamen was er een heleboel gesloten en de mensen (vrouw van het cafe) was niet erg bijdehand. We hebben overnacht in een kleine gite. sAvonds gingen we uit eten in het restaurant aan de Noblia, vlak bij het spoor. Dat was ok.
Van Bidarry (70 meter) naar Baigorry (162 meter)
Vanmorgen zijn we rond 8h15 vertrokken. We vonden de mensen in Baigorry niet zo bijdehand maar misschien zien we dat wel verkeerd.
Je begint meteen te klimmen en eigenlijk klim je 1200 meter achter elkaar. Het pad is goed gemarkeerd en het begint al op een echte bergwandeling te lijken. Na de lunch vinden we gelukkig nog een bron want we hadden maar 1 fles water meegenomen. Deze bron bevindt zich op zo’n 300 meter van de GR10 af en is met een plastic vat afgeschermd. Via een kraan kun je water tappen.
Vandaag loop je langs behoorlijke afgronden zonder dat het echt beangstigend wordt en wij hebben best veel gieren gezien. Gelukkig waaide het niet meer zo hard als gisteren, anders hadden we deze wandeling waarschijnlijk niet gedaan.
Na de bron klim je nog 200 meter waarna je gaat afdalen naar baigorry.
Vandaag is het een mooie wandeling die al het predikaat bergwandeling verdient. In Baigorry hebben we overnacht in een sympathieke gite op een domein waar ook een camping is. Je vindt hier ook een supermarkt en een bar. sAvonds is er voor ons gekookt in de gite.
Van Baigorry (162) naar St.Jean Pied de Port (157 meter)
Hiernaast zie je de cabane waarin ik heb overnacht in 2006.
Na Baigorry had ik toen nog 3,5 uur doorgelopen. Ik weet niet of het de bedoeling is dat je er kunt overnachten maar ik gebruik hem toch maar. Er is zelfs water in de hut.Vanmorgen zijn Luc en ik om 8 uur vertrokken. De kok die vandaag jarig was heeft een heerlijk ontbijt klaar gemaakt voor ons, erg vriendelijk en sympathiek! Toen we al een tijdje opweg waren bleek dat we iets vergeten waren in de gite. Gelukkig maakte de GR10 een omtrekkende beweging om het dorp zodat ik via een shortcut terug kon lopen naar de gite. De gite was nog open en datgene wat vergeten was lag nog op het bed.
Om 9 uur zijn we toen weer vertrokken. De wind was al een stuk minder maar de beklimming was er niet minder om, vooral het einde was best stevig.
Na de top was het nog 2 uurtjes dalen naar St.Jean Pied de Port waar we rond 3 uur aankwamen. Eerst even wat drinken en toen naar het station waar we met de trein terug gingen naar Hendaye. De bus stond er nog dus toen konden we meteen weer naar de berg rijden. Wordt vervolgd, zeer waarschijnlijk in 2014!
St.Jean Pied de Port is een erg leuke plaats, zeer de moeite waard. Er zijn veel winkels, hotels en vol met toeristen. Je komt ook mensen tegen die de GR65 lopen, of wel de Santiago de Compastella route. Je vindt hier ook refuges die speciaal voor de pilgrims zijn. Kortom een leuke plaats voor een langere stop.
Van St.Jean Pied de Port(157 meter) naar Gite Kaskoleta (585 meter)
Buiten het dorp vind je een bordje, Esterencuby 4 uur, wat ik om 15h00 bereik. Je vind er meerdere accommodaties maar geen winkels. Ik neem hier een uitgebreide pauze en om half 4 vertrek ik. Buiten het dorp vind je bordjes met Col d’Irau er op (4 uur). Ik loop door tot 5 uur en overnacht in gite d’etap Kaskoleta, waar ik de gite helemaal voor mezelf heb. Er zijn prima faciliteiten: tv, magnetron, koelkast, fornuis etc en je kunt er ook goed slapen…..
Van gite Kaskoletta (500 meter) naar Gite Iraty (1284 meter)
Vandaag ben ik iets later vertrokken omdat ik rond 13h00 heb afgesproken met vrouw en kinderen bij Chalet Pedro. Zij komen mij een hart onder de riem steken.
Na een half uur lopen (op asfalt) zie ik Col d’Irau 1h45 en Col Bagarguiak 6h15. Om kwart voor 10 ben ik bij de Col. Ik besluit hier een beetje te schuilen voor de regen/mist. Een Spaanse auto doet hetzelfde. Vervolgens slaat er een bliksemflits op 20 meter voor mij in de grond, een bijzondere ervaring. De regen barst los en 5 minuten later klaart het op en verschijnt de zon zelfs. Ik ga weer op weg.
Vanaf de Col d’Irau is Chalet Pedro nog 2h30. Ik bereik het chalet rond half een. Er zijn 2 kamers met 2 stapelbedden met de wc en douche buiten, terwijl je moet koken in de garage. Bij mooi weer is dit prima voor een wandelaar. Voor een gezin is het wat minder. Ik besluit op de rest te wachten en kijken wat we doen. We besluiten om door te rijden naar Chalet Iraty en daar te overnachten. Het is een prima chalet met een restaurant/winkel er vlak bij. Vanaf Chalet Pedro naar Chalet Iraty is het ca. 2 uur lopen.
Van gite Iraty naar de Gite in Logibar (380 meter)
Na een laat ontbijt met vouw en kinderen ben ik weer op weg gegaan. Frodo vond het heel raar dat hij niet mee mocht, maar ja, volgende keer beter voor hem……
Om half elf ben ik vertrokken en al snel ben je dan op de col. Volg hier bordjes met Logibar 5 uur. Onderweg kom je weer zo’n mooi GR10 bord tegen met de plaatsen en gites uit de streek. Er is redelijk goed gemarkeerd met RW en met RW korte paaltjes. Na ca. 6 uur lopen bereik je de gite/auberge in Logibar, waar je ook kaarten kunt kopen.
De etappe van vandaag begint een beetje op de komende Pyreneeen etappes te lijken qua omgeving.
Van Logibar (380 meter) naar Saint Engrace (625 meter)
Vandaag besluit ik het wederom wat rustig aan te doen en vertek om 9h00 na het ontbijt. Na de brug ga je links en volg je de GR0 naar Saint Engrace en Gorges d’holzarte. Na een houten brug is er een parkeerplaats waar je de Passerelle d’holzarte volgt. Je komt al snel een indrukwekkende hangbrug tegen waar ik helaas geen foto’s van kon nemen, omdat mijn toestel vol zat. Je loopt vervolgens langs een imponerende kloof.
Als je bij de Col Anhoueha bent op 1383 meter moet je even goed opletten. Je ziet de GR10 omhoog lopen via palen die gemarkeerd zijn met RW. Dat is het goede pad. Er gaat ook een variant het bos in. Ik heb deze niet genomen.
Het laatste stuk naar St. Engrace is weer via de weg. De gite ligt vlak bij een kerk waar je een kijkje kunt nemen, het is de moeite waard! Je kunt ook je tent opzetten in de tuin van de gite, maar de gite is niet al te duur.
Van Saint Engrace (625 meter) naar Plateau de Lhers (997)
Vandaag wordt weer een lange dag voor mij, dus na een vroeg ontbijt vertrek ik weer. Ik praat nog even wat met een Fransman die in Zwitserland werkt. Hij vertelt mij dat de skipiste waar ik vandaag overheen ga, geen sneeuwproblemen zal geven…..
Als snel zie ik een bordje met La Pierre St.Martin 4h10. Hier is het skistation. Via een klein stenenpaadje vervolg ik mijn weg. Na een tijdje kom je bij een smalle kloof. Dat is de grens tussen de Pays Bask en de Bearn.
Anderhalf uur voor La Pierre St. Martin vind je een guardian bij een waterbak, een stenen beeld. Helaas het fototoestel is nog steeds vol.
Om 12 uur bereik ik La pierre. Helaas de refuge Jeandel op 1670 meter is dicht. Uiteindelijk is het gelukt om de GR10 te vinden door de sneeuw, maar het is wat vroeg om deze route in mei te lopen.
Alles is dicht op de skipiste. Je kunt zeker geen geld trekken. Er zijn meerdere RW markeringen, maar de GR vervolg je door eerst een stukje af te dalen van de refuge en vervolgens weer te stijgen via een onverhard pad.
Om 1 uur, na de lunch (brood met worst/kaas) verlaat ik de skipiste. Het pad blijft rotsig en deze dag is een echte Pyreneeen dag. Smalle paadjes over rotsachtig terrein. 2 uur later kom je bij een heftige passage (Pas de l’Osque op 1922 meter). Je hebt al lekker steil gelopen, maar het kan nog steiler! Ik nam de passage aan de linkerkant, maar waarschijnlijk kun je dit beter rechts doen.
Dit is ook een beruchte passage op de GR10, dus als je je laat imponeren door dit stuk, dan ben je zeker niet de eerste.
Een uur later passeer je een cabane die er goed uitziet. Ruimte om te koken, een tafel en banken. Om 5 uur ben ik bij refuge Alles. Helaas alles gesloten, dus ook geen winterverblijf. 1 uur later ben ik in Lescun.
Een alleraardigst plaatsje met een bar en een refuge die helaas gesloten is, maar dat is waarschijnlijk maar even. In Lescun vind je onder meer een postkantoor, maar geen bank.
Het is nu nog een kleine 2 uur naar Plateau de Lhers waar ik mijn tent zal opzetten. Via een eenvoudige wandeling bereik ik het schitterende plateau met een riviertje en mooi uitzicht. Er zijn wat dagjesmensen en mensen met een camper. Vanavond is mijn laatste wandelmaaltijd want morgen vertrek ik met de bus/tren naar Oloron/hendaye om weer terug te keren naar de Ariege.
Van Plateau de Lhers (997) naar Borce/Etsaut (588)
Ik heb de laatste nacht prima geslapen en vertrek om half 8 na het ontbijt (brood, kaas en koffie). Anderhalf uur later bereik ik Col de Barranq op 1601 meter. Een redelijk eenvoudige klim zo na het ontbijt. Vanaf hier is het nog 2 uur naar Borce en 2h20 naar Etsaut.
Om in Borce te overnachten in de gite meld je je aan bij de bar. Hier is ook een winker en je kunt internetten met de satelliet voor 5 euro per uur (15 minuten is dan 1 euro 25). De hele vallei (Borce en Etsaut) maken hiervan via wifi gebruikt. De 2 dorpje worden gescheiden door de RN.
De bus vertrekt uit Etsaut waar ook meerdere gites zijn en een hotel. Tevens is er een restaurant waar je ook IGN kaarten kunten kopen. Jammer genoeg lukte het betalen met een kaart niet. Er hangt in beide dorpjes een goede sfeer.
Om 1 uur verlaat ik Etsaut met de bus en kom uiteindelijk wat later in de avond in de Ariege, omdat de trein van Pau naar Hendaye vertraagd was.
Dit is gelopen september 2006
Van Etsaut (588 meter) naar de cabane (1560 meter)
Ik ben met de auto naar Luchon gereden en vandaar met de bus/trein/bus naar Etsaut gegaan, waar ik om kwart over 3 ben aangekomen.
In Etsaut had ik een beetje moeite om me te orienteren maar een uurtje later zat ik op de goede weg richting Chemin de la Mature. Deze Chemin is een pad dat is uitgehakt in de rotsen in de 18e eeuw, om de bossen te kunnen bereiken boven Aspe en Ossau.
Het eerste stukje gaat over de weg maar na enige tijd bij een parkeerplaats verlaat je deze weg en begint lekker te klimmen. Rond half 8 ben ik bij de hut welke net binnen het nationale park ligt. Ik ben benieuwd of ik veel dieren zal zien in het nationale park.
De etappe van Etsaut naar het nationaal park duurt ca. 3 uur.
Van park national (1560 meter) naar de cabane de Cezy (1643 meter)
Ik vertrek om half negen en ga op weg. Het is een mooie omgeving waarin je loopt en 2 uur later bereik je Lac d’Ayous. Eerst steek je nog even de Col over op 2185! meter. Bij het meer vind je ook de gelijknamige bemande refuge waar je kunt overnachten. Ook hier kwam ik meerdere mensen tegen.
Deze mensen zijn vanaf Gabas tot aan het meer Bious-Artigues gereden en zijn vandaar gestart. Dit meer is nog ca. 2 uur lopen richting Gabas. Rond een uur of 1 kom ik aan in Gabas en eet bij de refuge.
Net buiten Gabas vind je een bordje met Gourette 8 uur 30. Na ongeveer een uur lopen kom je bij de beroemde Cornich Alhas terecht. Een imponerend pad dat is uitgehakt in de rotsen. Rechts een kabel en links een gapende afgrond. Je loopt hier ca. 20 minuten over.
Rond een uur of 5 begint het te regenen. Ik besluit door te lopen tot de cabane de Cezy, waar ik een uur later aankom. Het is een vrij lage hut waar je wel kunt slapen. De herder wijst me de bron aan. Later in de avond klaart het weer op dus ik heb goede hoop. Vanaf hier heb je ook zicht op de Petit Train d’Artouste die op de andere helling loopt. Ook een toeristische attractie.
De etappe van het nationaal park naar cabane de Cezy duurt ca. 9 uur.
Van cabane de Cezy (1560 meter) naar Arrens Marsous (877 meter)
Na een redelijke nachtrust en een goed ontbijt ga ik om 8 uur op weg. Het weer is gelukkig goed! 3 uur later ben in bij Hourquette d’Arre op 2465 meter. Het is nog niet het hoogste punt van de GR10 maar het komt al aardig in de richting. Tot op dit moment heb ik alleen marmotten gezien. Na een stukje dalen ga ik vreemd genoeg weer omhoog. Ik zie ook geen RW markeringen maar, maar alleen nog maar gele. Ik maak een zeer steile klim en komt uit bij een skilift. Ik word gelukkig beloond met een mooi uitzicht op Gourette, het is echter niet het goed pad! Een stukje eerder moet je rechts het pad nemen wat niet staat aangegeven.
In Gourette neem ik pauze. De refuge de Pyrena is dicht en de CAF refuge zou open moeten zijn maar er is niemand thuis????? Het hotel in de buurt geeft een brochure die helaas is verregent. Om half 3 vertrek ik weer na de lunch en bereik na anderhalf uur de col de Tortes op 1799 meter. Je komt uit op de D918 en gaat via deze weg verder. Na ca. 3 km. bereik je een bord die de scheiding weegeeft tussen de Pyrenees Altlantiques en de Haut Pyerenees.
Rond half 8 kom ik aan in Arrens Marsous. Het pad is verder goed aangegeven. Ik overnacht in de gite Camelat omdat daar een sauna zou zijn. Helaas “en panne”. ‘Smorgens praat ik nog even wat met de eigenaar, een Fransman die uit Normandie komt.
De etappe van de cabane de Cezy naar Arrens Marsous duurt ca. 11 uur.